Het loopfietsfiasco


Het is alweer bijna een jaar geleden, het feestje van onze dochter. Mijn man kon via Univé goedkope kaartjes voor Blijdorp krijgen.
'Misschien een idee voor haar feestje?' opperde hij.
Ik twijfelde. Blijdorp betekent veel lopen, maar het zou ook betekenen dat we verder niets meer hoefden te verzinnen. En ik had tenslotte een loopfiets. Dus dat  moest eigenlijk geen probleem zijn. Ik stemde toe.

Zodoende stonden we woensdagmiddag in de rij voor de kassa van Blijdorp. Ik enigszins ongemakkelijk, met mijn loopfiets. Zo'n eerste keer is altijd wennen, hield ik mijzelf voor. Het meisje van de kaartjes glimlachte vriendelijk naar ons, ze vroeg nog naar mijn loopfiets en toen ik vertelde dat het een loophulpmiddel was mochten we doorlopen.
Zo niet van een overijverige medewerker die iets verder stond.
Met zijn borst hoog opgezet vroeg hij naar mijn medische achtergrond. Die ik hem uiteraard niet gaf. Enigszins privacy mag toch wel? Nogmaals vertelde ik dat mijn loopfiets een loophulpmiddel was.
Wist ik wel dat hij mij de toegang tot het park kon ontzeggen? Ik had netjes moeten aanvragen of ik binnen mocht komen met mijn loopfiets en hij moest de beveiliging inlichten.
Ik was perplex. De mensen om ons heen waren getuige van hun eerste dierenshow.  Een ziedende draak op twee benen en twee wielen en een ongelikte beer met opgezette borst.
Wees niet bang, ik heb mijn klauwen binnen gehouden en het vuur spuwen viel mee. Zijn eerste trap was namelijk raak. Onder de gordel. Direct in mijn kwetsbaarheid.
Mijn zwakte,
mijn ziekte.

Manlief heeft het met sussende woorden het vuur gedoofd. (Zowel bij de beer als bij de draak) Na blijkbaar een belletje met de beveiliging (waarom eigenlijk?) mochten we met de schare kinderen naar binnen. 
Ik probeerde het voorval van me af te zetten en te genieten van dit kinderfeestje. 
Dochter heeft de leukste verjaardag sinds ever gehad. En dat is ook heel wat waard! 

Thuis kon ik het toch niet laten en stuurde een berichtje met het voorval naar de dierentuin en kreeg van Diergaarde Blijdorp de (niet) empatische woorden:
Wat vervelend om te horen dat je dit zo hebt ervaren...
..We hopen je in de toekomst nog eens te mogen verwelkomen. 

En mijn loopfiets? Die heeft heel lang in de garage stof te staan happen.Wachtend tot ik de moed heb opgevat om hem weer te gebruiken.

  

Reacties